„Kto uwierzy i przyjmie chrzest ten będzie zbawiony”.
Chrzest jest pierwszym sakramentem inicjacji chrześcijańskiej i stanowi fundament całego życia chrześcijańskiego. Poprzez chrzest człowiek staje się Bożym dzieckiem i zostaje włączony do wspólnoty Kościoła. Przyjąć chrzest to przyjąć Chrystusa, Jego styl życia, wartościowania i postępowania. Człowiek ochrzczony winien żyć tak, by inni mogli w jego życiu zobaczyć Jezusa.
Rodzice dziecka zgłaszają chrzest osobiście przynajmniej trzy tygodnie przed planowanym terminem i tym samym deklarują się, iż pragną swoje dziecko wychować w wierze katolickiej. Wtedy ustalona zostaje data spotkania z duszpasterzem, na którym załatwiane są wszelkie formalności i które połączone jest z nauką przygotowującą rodziców do tego ważnego wydarzenia. Należy dostarczyć akt urodzenia dziecka (Geburtsurkunde für religiöse Zwecke) oraz dane chrzestnych. Chrzestnym może być ten, kto:
- został wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców (opiekunów)
- jest katolikiem
- ma odpowiednie kwalifikacje i chce pełnić to zadanie;
- jest wystarczająco dojrzały do pełnienia tego zadania (ukończony 16. rok życia)
- przyjął trzy sakramenty wtajemniczenia: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię
- prowadzi życie zgodne z wiarą i zadaniami jakie ma pełnić
- prawo nie zabrania mu pełnienia zadań chrzestnego (tzn. jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej)
- nie jest ojcem ani matką osoby przyjmującej chrzest.
Chrzestni dostarczają ze swojej parafii (miejsca faktycznego zamieszkania) zaświadczenie, które potwierdza ich zdatność do pełnienia tej odpowiedzialnej funkcji. Zaświadczenia te trzeba dostarczyć najpóźniej na tydzień przed datą chrztu. Prawosławny może pełnić funkcją chrzestnego, ale tylko razem z chrzestnym, który jest katolikiem, a ewangelik może być dopuszczony razem z chrzestnym katolickim, ale tylko na zasadzie tzw. świadka chrztu. Jeśli osoba mająca przyjąć chrzest mieszka poza terenem naszej parafii, potrzebna jest zgoda proboszcza parafii zamieszkania.